Katedra Wawelska

Katedra Św. Stanisława i Wacława na Wawelu, na przestrzeni wieków była królewskim kościołem koronacyjnym oraz miejscem spoczynku wybitnych Polaków. W katedrze znajdują się niezwykle piękne malowidła ścienne, cenne dzieła sztuki, bogate zbiory muzealne oraz najsłynniejszy w Polsce dzwon, nazwany imieniem fundatora, króla Zygmunta I Starego. 

Budowę Katedry Wawelskiej rozpoczęto około roku 1000, jednak obecna postać trójnawowej gotyckiej bazyliki, pochodzi z XIV wieku. W centralnym miejscu znajdują się ołtarz oraz relikwie św. Stanisława, biskupa i patrona Polski, który zginął w XI wieku w wyniku konfliktu z królem Bolesławem Śmiałym. Nad wejściem do Katedry zawieszone są kości wieloryba, nosorożca i mamuta, bowiem dawniej wierzono, że szczątki te obronią świątynię przed złymi duchami.

Spośród dziewiętnastu kaplic, które otaczają katedrę, na szczególną uwagę zasługuje kryta złotą kopułą kaplica Zygmuntowska – najwybitniejsze dzieło renesansowe w Polsce, zwane także „perłą renesansu na północ od Alp”. Warto zobaczyć Kaplicę Świętokrzyską z marmurowym nagrobkiem króla Kazimierza Jagiellończyka wyrzeźbionym przez Wita Stwosza oraz zbudowaną w stylu barokowym, Kaplicę Wazów. 

W podziemiach Katedry krakowskiej znajdują się Groby Królewskie – miejsce spoczynku nie tylko polskich monarchów, ale również książąt, bohaterów narodowych czy wieszczów. Pochowani tu zostali m.in. Tadeusz Kościuszko, Józef Piłsudski,  Juliusz Słowacki i  Adam Mickiewicz.

Z zewnątrz Katedrę otaczają trzy wieże górujące na wzgórzem wawelskim. Wieża Zegarowa zwieńczona została barokowym hełmem autorstwa Kacpra Bażanki, natomiast w Wieży Srebrnych Dzwonów wiszące tam dzwony zawierają domieszkę srebra. Na północy znajduje się najbardziej znana Wieża Zygmuntowska, z dzwonem „Zygmuntem”. Jego dźwięk usłyszeć można z okazji świąt, uroczystości kościelnych i doniosłych wydarzeń narodowych. Podobno, kto wejdzie na wieżę i dotknie serca dzwonu, ten będzie zawsze wracał do Krakowa.