Kopalnia Soli w Bochni

Oddalona o zaledwie 40 kilometrów od Krakowa kopalnia soli w Bochni to obok Wieliczki jedna z największych podziemnych atrakcji na terenie Polski. Podobnie jak w nieodległej Wieliczce sól wydobywano w Bochni już w XIII wieku (źródła wskazują 1248 rok jako początek komercyjnego wydobycia). Tradycja pozyskiwania soli na tych terenach jest jednak znacznie dłuższa, bowiem może sięgać nawet 3500 roku p.n.e. Początkowo sól uzyskiwano przez odparowanie soli z solanki, wykopywano studnie solankowe, które z czasem zaczęto zmieniać w kopalnie. Dzięki bogactwu tego cennego minerału w czasach średniowiecza Bochnia była jednym z najważniejszych ośrodków gospodarczych Małopolski. To właśnie w bocheńskiej kopalni unowocześniono metody wydobycia soli, stosując nowatorskie jak na owe czasy rozwiązania techniczne – między innymi tak zwane kieraty służące jako maszyny wyciągowe. Kopalnia oficjalnie zakończyła wydobycie w 1990 roku i od tego czasu prowadzi działalność turystyczną. W chwili zakończenia eksploatacji kopalnia osiągnęła głębokość 468 metrów. Wkrótce rozpoczęto likwidację najgłębszych, a zarazem najmłodszych wyrobisk, które nie stanowiły większych atrakcji turystycznych. Oszczędzono jedynie część historyczną. Zachowano istniejące szyby – Sutoris, Campi i Trinitatis. Niestety wcześniej, bo w latach1960–1970, zlikwidowano historyczne szyby Floris i Regis.W 2013 roku kopalnia została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.